Eene schoone leij
Uit de dichtbundel: Bezinninhg Bemint (1833)
Dichter: Waldemar Roderich
Het kersgtfeescht sijt meer dan twee ballen ende eene pieck in eene dennenboom.
Eene ogenblick van bezinningh sijt snel gedaen onder 't raem bij de mistletoe. De eenzaemheyt sijt vergeten alsch 't eten ende drinken in grote oovervloet sijn.
Het kersgtfeescht sijt veele maelen meer dan twee sielen ende eene gedagte bij de kribbe.
Eene dwaesch ogenblick ende eene verkeerde beslissingh sorghen voor de bezorgingh van 't kint bij 't andre huis. d'onnadenkendheyt krijgt de schult ende daerdoor sijt d'onschult verdwenen.
Het kersgtfeescht sijt veele maelen meer dan ter kerke gaen in 't midden van den nagt. Eene lopent vuur van valsch gepraet ende agterklap op d'agtersgte kerkbank.
De vervelingh daegt uijt om te luisteeren naer slegte praet die de duivel niet misstaet.
Het kersgtfeescht sijt veele maelen meer dan geschenken te geefen in de vroeghe kersgtoghtend.
Eene verdraegzaemheyt sijt langher duurt dan 't feescht van 't ligt oijt duurt.
De vrolijck kusch gedaen ende de gift ontvanghen, sijt 't tijt om door te gaen. Het kersgtfeescht sijt 't begin van eene nieuw leven.
Eene nieuw jaer met onbekende ervaringhen die op je wagten. De kansch op eene schone leij voor 't koomende jaer.
